Kitab İncelemesi - Gaata Rahe Mera Dil: 50 Klassik Hind Film Mahnısı

Bollivudun ən populyar film mahnılarının arxasındakı hekayəni izah edən bir kitab.

Başlıq: Gaata Rahe Mera Dil: 50 Klassik Hind Film Mahnısı
Müəlliflər: Balaji Vittal, Anirudha Bhattacharjee
Nəşriyyat: Harper Collins
Səhifələr: 320 ; Qiymət: 350 manat

müxtəlif növ bağ çiçəkləri

Dünya Hind filmlərindəki mahnı-n-rəqs rutininə lağ edə bilər, amma içlərində gaana bajaana olmasaydı, olduğumuz insan olmazdıq. Təəccüblü deyil ki, filmlərimizə və filmlərinə çox ciddi yanaşırıq. Mahnılar filmləri uzun ömürlü edir, ulduzlarımızdan ürək döyüntüləri yaradır və bəziləri hətta o qədər şəxsi əlaqəyə sahib olurlar ki, həyat yolunda özünü təsvir etmək üçün axtarış aparanda bir lirik sehrli şəkildə özünü açmağa kömək edə bilər. Bu kitabın ideyasının küfr kimi görünməsinin daha çox səbəbi. Necə ola bilər ki, hər kəs yüz mindən çox qiymətli daşdan 50 mahnı seçə və onları klassik adlandıra bilər?

Yazıçılar Anirudha Bhattacharjee və Balaji Vittal, irəli getdilər və ağlasığmaz şeyi etdilər. Cəsarətlərini tərifləmək lazımdır, çünki hər hansı bir hind filmi həvəskarının çalğı siyahıları ilə yüz faiz razılaşmasının heç bir yolu yoxdur (baxmayaraq ki, şəxsi favorit olduqlarını söyləyirlər). Ancaq bu kitabı fanboy coşğusu, super araşdırma və sevimli lətifələrlə dolu bir əyləncəli siyahı şəklində qablaşdırdılar. Kitab bir xatirədir, çünki yazıçılar hər mahnının hekayəsini izah etdilər və mahnıların arxasındakı komanda ilə ləzzətli söhbətlər etdilər. Xırda şeyləri dəyərləndirməyə dəyər. Sizinlə bir şey paylaşım: Kishore Kumar'ın ən çox sevdiyi mahnı olaraq Woh shaam kuch ajeeb thi (Khamoshi) seçdiyini və ya MS Subbulakshmi'nin Hum Dono'nun Allah tero naam mahnısını oxumağı planlaşdırdığını və ya Upkarın Rajesh Khannanın ola biləcəyini bilirdinizmi? Manoj Kumar əvvəlcə ona Puran rolunu təklif etdiyindən bəri ilk mənfi rol (imtina etdi)?

Yazıçılar, 1935 -ci ildən 1993 -cü ilə qədər, KL Saigaldan AR Rahmana qədər bəstələnmiş geniş bir qövs musiqisi olan təxminən 60 onilliyin nümayəndəsi olan mahnıları seçmişlər. Mahnı seçimi bəzən mübahisə doğurur - məsələn, kabare düzəltmək üçün, o haseena zulfonwaali (Teesri Manzil) əvəzinə Caravan'dan Paja tu ab aaja seçdilər və ya əbədi sevdiyim Aa jaane jaan (Lata Mangeshkarın Inteqam filmindən kabare nömrəsi). Bələdçidən, Mohd Rafi'nin ruha toxunan balladası Din dhal jaaye yerinə Moh se chal/Kya se kya ho gaya seçdilər. Ancaq bunlar amortizatorlardırsa, Oonche Log və ya Chain se humko kabhi (Pran Jaaye Par Vachan Na Jaaye) Jaag dil e deewana şəklində də əla sürprizlər var.

Hər mahnı texniki cəhətdən təhlil edilir, izah olunur və ulduz kimi müalicə olunur. Yazıçılar bizə mahnıda istifadə olunan ragalardan danışırlar və melodiyalar arasında ortaqlıqlar tapırlar. Rabindrasangeet-in Mera sundar sapna pancar gaya (Do Bhai) dən Tere mere milan ki yeh raina (Abhimaan)-Pyar hua chupke Se (1942 A Sevgi Hekayəsi) qədər bir çox hind film mahnılarında necə yenidən qurulduğunu oxumaq çox gözəldir.

RD Burman haqqında mükəmməl kitablarını oxuduqdan sonra bu yazıçıların Bollivud film musiqisinə dərin bir sevgisi olduğuna şübhə yoxdur. Yazıçılar, demək olar ki, bir adda sessiyasındakı dostlar kimi asan bir danışıq tərzini mənimsəyirlər. Mahnıları xatırlayır və lətifələr paylaşırlar. Başqa bir şəkildə bilirdinizmi ki, Nazia Hassanın Qurbani chartbusteri üçün, bəstəkar Biddu, Indivarın sözlərini oxumaq üçün kifayət qədər təchiz olunmaq üçün Bangalore Bishop Cotton School-da bir saatlıq hind dili dərsləri keçməli idi?