Rəngli qeydlər: Kathak rəqqası musiqinin rənglər festivalını necə universal etdiyini xatırladır

Musiqi dünyasında Holi, şəxsiyyət qalmayana qədər rənglərlə boğulan günü təmsil edir.

Holi, Holi 2017, Holi qeyd etmələri, Holi yeməkləri, Holi musiqisi, bhang, Holi rənglərin üsyanı, Rənglər Festivalı, həyat tərzi xəbərləri, Indian Express, Hindistan xəbərləriManjari Çaturvedi.

Holi khelen shyam oxudu main, aji gayi brij ki nagariya main,
Holi khelen gayi main ajmer ki nagariya, aji khwaja oxudu khelan hori gayi main,
Haath mein thaal abeer gulal ko, sar par rang
ki qaqariya
Dekho kaise holi khelen gayi main, khwaja oxudu əsas, murari əsas oxudu...



Bu sətirlərdəki harmoniya mənim üçün rənglər festivalını yekunlaşdırır. Ustad Şəfqət Əli Xanın ehtirasla oxuduğu ənənəvi kompozisiya, Avaddan Cənab Niyazın şeirləri, oynaq sevgi və təslim duyğularının qat-qatları və sevgilisi ilə birlikdə olmaq istəyi burada möhtəşəmdir. Bu təslimiyyət sevgilinin rənginə boğulmuş, beynində və qəlbində yer tapmaq üçün başqa çalarlara yer qoymamaqla ifadə edilir.



Baxın daha nə xəbər verir



Klassik musiqidə, xalq musiqisində və rəqsdə Holi həmişə müxtəlif kompozisiyaların tərkib hissəsi olmuşdur. Bu alt qitənin hər bölgəsinin sufi şairləri rənglər festivalı ilə bağlı geniş duyğuları araşdırıblar. Avaddakı Kakoridən olan Həzrət Şah Turab Əli Qələndər Kakorvi Amrit Ras kitabında poetik düşüncələrini yazır.

hörümçək gənələrini öldürmək üçün nə istifadə edilməlidir

Kare kanhaiya main gaari det hun, kahe khada more teer,
Apna toh mukh mosey aut ma rakhat hai, mukh more malat abeer,
Apni toh paaq baçaye rakhat hai, mora
bhajawat şən



Əsər oynaq və şəndir, Krişna kişinin istəklərinin nümayəndəsi kimi, qadın isə sevgilinin məhəbbətində rənglənmək istəyən axtarandır. Eyni şair sevgilinin ayağının tozunun əhəmiyyətinə baxır, onu eşqdə rənglənməyin saf sevinci ilə eyniləşdirir.



Phaaq rachiya akeli piya oxudu, Dhool laiho piya ke charan ki, Aabeer gulal ka dehu uddaye,
Səb cağ phoonk ke holi xəlihə, ləhu turab ko gərva lağaye

Bu şairlər Hindistanın mədəni irsinin müxtəlif dinlərin və etniklərin harmonik birləşməsi və assimilyasiyası ilə zənginləşməsini təmin edən insanlardır. Tarix bizə padşahların və nawabların ənənəvi Holi mahnıları oxunarkən nağaraların qəzəbli döyülməsi ilə bir-birinin üzərinə ətirli qızılgül suyu səpdiyi müxtəlif hallardan bəhs edir. Bütün bunlar rənglərin və şənliyin şənliyində sərxoş olarkən.



Rampurlu Nəwab Səiyyad Rza Əli Xan Bahadur bir bəstə yazdı:
Shyam na bhaye, mohe yeh chit chori, khelat hori chitwan tori,
Man piçkari bhar bhar aaye, soye hridaye
prem jagaye,
Raza piya suh lo ab mori…



Kyun mope maari rang ki pichkaari, dekh kunwarji du’ngi gaari yazan Bahudar Şah Zəfər bayrama şövq və şövqlə qatıldığı xatırlanır. Həzrət Nizamuddin Aulia və Əmir Xusro kimi möhtərəm sufi övliyaları öz iffətli fars və hindvi poeziyasında, Bülleh Şah öz Pəncabi poeziyasında da bu rəng bayramında yazıblar. Xüsravun Aaj runq hai hey maan rung hai ri hələ də bölgədəki bir çox mehfilin yekun əsəri olaraq qalır.

Holi, rənglər günü, rəngə boğulma günü, kimlik qalmayana qədər rənglə boğulma günü, rənglərin kollajına çevrilənə qədər öz mənliyinizi, dinlərarası bağı gücləndirən və sinkretik, kompoziti gücləndirən sementlər. Hindistan mədəniyyəti.



Avadh, Lucknow, Ganga-Camuni tehzeeb diyarı, mənsub olduğum və yaradıcılığıma böyük təsir göstərən torpaq, musiqi və rəqs vasitəsilə ifadə olunan bu geniş poetik okeandır. Hər bir festival, sanki, həddindən artıq emosiyaların sərbəst və sehrli şəkildə axması üçün sadəcə bəhanəyə çevrilir. İllərdir ki, böyük övliyalar, şairlər və vizyon sahibi ustadlar onları harmoniyaya yönəltmiş və bizə məlum sərhədləri aşaraq sevməyi öyrətmişlər. Holi isə sosial konvensiyalardan, insanı formasızlığa aparan rənglərdən imtina edən universal dünya olaraq qalır.



evin içərisində uğurlu bitkilər